~~~~~Klaudia~~~~~

Z Rozmyślań Wytrącił Mnie Głos Komórki To Martyna O Nie Zapomniałam Przecież Ona Mnie Zabije...

- No cześć czy ty umiesz obsługiwać się telefonem..?!
- No ejj nie denerwuj się - przerwałam jej
- No jak się mam nie denerwować?! Twoja mama do mnie dzwoniła pół godziny temu i mówiła że już się obudziłaś i lada chwila powinnaś zadzwonić!! - wydarła się
- No wiem przepraszam.. - nagle przypomniał mi się Leo - mam dla ciebie niespodziankę- wybuchłam z radością w głosie..- kiedy do mnie przyjdziesz?
- Tak za pół godziny..- powiedziała jeszcze ze złością w głosie
- Oki i nie gniewaj już się..
- Daruje ci tylko dlatego że jesteś moją BFF i że jesteś w szpitalu... ale to na pewno nic poważnego ? - zapytała z troską.
- Nie nic.. na pewno. To będziesz za pół godziny?
- Tak zaraz będę wychodzić. Do zobaczenia.
- Oki to do zobaczenia.
Rozłączyłam się i co dziwne zasnełam  przytulona do mojego kochanego misia.

~~~~~Leo~~~~~

Wyszedłem od Klaudii machając jej i skierowałem się do wyjściadopytywał przed zybko telefon i wybrałem numer do Charliego. Kurde tylko czy on będzie chciał przyjść do szpitala. No ale to w końcu Bambinos, a one najważniejsze. Zawachałem się ale po chwili zadzwoniłem..
- No cześć stary- zaczął z zaspanym głosem.
- No cześć Charlie, mam do ciebie prośbę- powiedziałem szybko.
- No co tam?
- Mógłbyś przyjść do szpitala?- zapytałem prosto z mostu.
- Co? Po co? Coś ci się stało?- powiedział z zakłopotaniem.
- Nie mi nic.. tylko jest taka dziewczyna Klaudia ona jest Bambino i jest w szpitalu i...
- Yhmm i zakochałeś się?-zaczął się śmiać po chwili przestał i dopytał z troską- wszystko z nią dobrze?
- Nie nie zakochałem się ja ją uratowałem.... i jej największym marzeniem jest nas spotkać, mnie już spotkała ale ciebie nie więc przyjdziesz? A z nią wszystko w porządku - tak właściwie sam już nie wiem czy się zakochałem no czuje coś ale nie wiem czy to to, ja nigdy nie byłem zakochany....no wiadomo rodzinę to ja kocham i to bardzo ale to jest coś innego....
- Przyjdę jak mi opowiesz jak ją uratowałeś..
- Opowiem jak przyjdziesz to długa historia..
- Ok będę może za pół godziny.
- Oki to ja czekam cześć.
Rozłączyłem się i wszedłem do środka. Znalezłem pokój gdzie leży Klaudia i szybko wszedłem. Zbliżyłem się do niej ale zobaczyłem że śpi. Jak ona słodko wygląda gdy śpi. Spojrzałem na nią i zobaczyłem jak przytula się do misia, którego dostała ode mnie, ucieszyłem się i to bardzo. Pocałowałem ją w czoło i wyszedłem żeby jej nie przeszkadzać. Usiadłem na krześle w korytarzu na przeciwko pokoku Klaudii. Czekając na kumpla zacząłem rozmyślać o tym co się wydarzyło w niecałe dwa dni.

~~~~Martyna~~~~~

Po rozmowie z Klaudią , przebrałam się szybko. Zeszłam na dół, gdzie zastałam mamę..
- Mamo idę do Klaudii, do szpitala..
- Dobrze, pozdrów ją ode mnie a i na kolację przyjdź..
- Oki to ja idę - wyszłam z domu.
Dobrze że powiedziałam rodzicom wcześniej o tym że Klaudia jest w szpitalu. Gdybym im nie powiedziała, teraz zamiast kierować się do Klaudii, tłumaczyłabym im o wszystkim. Na początku trochę byłam na nią zła, ale zdałam sobie sprawę że nie ma o co. Ciekawe jak jej się układa z Danielem, długo nie rozmawiałyśmy o nim. Dzisiaj się wszystkiego dowiem i tego co się stało że jest w szpitalu też przynajmniej spróbuje. Ciekawe o co jej chodzi z tą niespodzianką. Nie mam pojęcia jeszcze niespodzianka w szpitalu?! Dziwne..i zarazem szalone ale cóż poradzić my już takie jesteśmy od poczatku naszej przyjaźni... Nagle ktoś we mnie wszedł no super teraz leże na chodniku, po prostu świetnie obym sobie spodni nie pobrudziła bo zabije tą osobą. Spojrzałam w górę ze złością to był jakiś chłopak nie przyglądałam mu się dokładnie bo nie miałam potrzeby. Podał mi rękę, złapałam go i wstałam. Zaczął mnie przepraszać no w sumie tak wypada, odpowiedziałam że nic się nie stało tak też wypada. Zaczął się przedstawiać..
- Hej jestem Charlie a ty?
- Martyna, masz na imię jak jeden z moich idoli - powiedziałam te słowa bez zastanowienia i wtedy usłyszałam jego cichy śmiech, więc spojrzałam się na niego. Stał przede mną przystojny, niebieskooki, blondyn. No nie czy to możliwe przecież to ten Charlie Lenehan mój idol. Jeju jaka wtopa, że też nie mogłam się mu od razu przyjrzeć, no nic czasu nie cofnę...
- O boże Charlie , ja cię nie poznałam, przepraszam - przytuliłam się do niego z całej siły...
- Nie przepraszaj mnie , przecież nic się nie stało - uśmiechnął się i pocałował mnie w policzek.. zarumieniłam się ...
- Stało się, jestem Bambino a cię nie poznałam, gdybym się wcześniej tobie przyjrzała...- posmutniałam
- Nic się nie stało księżniczko i nie smuć się już - uśmiechnął się co odwzajemniłam - no i teraz o wiele lepiej.
- Dziękuje - powiedziałam szybko
- Nie dziękuj bo nie ma za co a tak wgl to gdzie idziesz?
- Do szpitala znaczy odwiedzić przyjaciółkę bo tam jest...a ty?
- Ja też a coś jej jest? - spytał z troską.
- Nie nic tak przynajmniej mówiła...  a ty po co idziesz do szpitala?
- Kolega mnie poprosił żebym przyszedł... to na to wygląda że przejdziemy się razem- uśmiechnął się
- Na prawdę.. Mogę z tobą? - zapytałam podekscytowana.. przecież nie codziennie się spotyka swojego idola..
- No tak przecież i tak idziemy w to samo miejsce, a w towarzystwie tak cudownej Bambino - puścił mi oczko - czas minie przyjemnie - przytuliłam go...
Rzeczywiście czas minął wspaniale i niestety szybko. Pozegnałam się z Charliem, który obiecał że jeszcze się spotkamy i że musi zadzwonić do kolegi. Spytałam się pielęgniarki , która akurat przechodziła, gdzie znajduje się Klaudia. Zaprowadziła mnie przed pokój a ja weszłam do środka. Zobaczyłam że śpi , nie chciałam jej budzić więc położyłam się obok niej i po pewnym czasie leżenia usnełam.

~~~~~Charlie~~~~

Pożegnałem się z Martyną i poszedłem na bok zadzwonić do Leo. Jednak za nim zadzwoniłem zacząłem myśleć o Martynie. Tak nagle na siebie wpadliśmy i wgl. Ona jest taka śliczna i fajna. Dobra postanowiłem wreszcie zadzwonić do przyjaciela i tak zrobiłem ..
- Cześć Leo jestem już obok szpitala..
- No oki.. to czekaj tam , zaraz po ciebie przyjdę..
- Dobra to czekam.. - rozłączyłem się i usiadłem na ławce obok wejścia do szpitala...

~~~~~Leo~~~~~

Gdy wyszedłem po Charlsa, zobaczyłem go siedzącego na ławce. Był tak zamyślony że mnie nawet nie zauważył. Pomachałem mu ręką przed oczami..
- O czym tak myślisz? - zapytałem go śmiejąc się - nigdy cię takiego zamyślonego nie widziałem , wgl ja nie wiedziałem że ty umiesz myśleć- dodałem....
- No zabawny jesteś po prostu myślałem o wszystkim co się dzieje...
- Zakochałeś się- zacząłem się drzeć, sam nie wiem dlaczego ..
- Nie - krzyknął ze złością - idziemy do tej twojej dziewczyny czy nie?
- Idziemy.. ale to nie jest moja dziewczyna.. i lepiej jej się nic nie pytaj w sensie czy ma chłopka i wogóle..
- Dlaczego? - zdziwił się - a ty mi miałeś coś opowiedzieć - zapytał z uśmieszkiem na twarzy..
No tak rzeczywiście miałem mu coś powiedzieć, prawie zapomniałem. Zacząłem mu wszystko tłumaczyć, o tym jak ją znalazłem i o tym jak ją potraktował chłopak i jak przez niego płakała. Chyba zrozumiał to wszystko bo nic się nie dopytywał, więc poszliśmy szybkim krokiem w kierunku pokoju Klaudii. Staliśmy przed jej pokojem , otworzyłem drzwi. Spojrzałem się na  przyjaciela , stał nieruchomo patrząc się przez drzwi do pokoju. Odwróciłem się i zobaczyłem śpiącą obok Klaudii jakąś dziewczynę, to była chyba jej koleżanka. Postanowiłem spytać go czy wszystko w porządku....
- Ej Charlie coś się stało?
- Nie nic tylko ja tam nie mogę wejść..- powiedział jakby się czegoś bał..
- Dlaczego? Chodzi o tą koleżankę Klaudii?- spytałem wkurzony-Przecież ty jej nawet nie znasz...
- No właśnie.. ja ją znam, spotkałem ją dzisiaj a raczej na nią wpadłem..- zaczął mi tłumaczyć o tym jak się poznali i o wszystkim..
- No dobra poznałeś ją , polubiłeś to dlaczego nie chcesz tam wejść? - spytałem zdenerwowany..
- No nie wiem sam , po prostu nie mogę- powiedział podenerwowany..
- Ale ja wiem, jesteś tchórzem. Boisz się dziewczyny , którą przedchwilą poznałeś i jest twoją fanką , po prostu nie rozumiem tego, chyba że się zakochałeś- wydarłem się na niego , wyraźnie posmutniał. Może zrozumiał że mi zależy..
- Przepraszam, nie wiem co mi się stało, taki odruch..- był smutny..
- Dobra przecież nic się nie stało.. to wejdziesz ze mną do tego pokoju czy nie?
- Tak..to wchodzimy?- zapytał z uśmiechem...
- No jasne.. wreszcie zaczynasz mówić z sensem- uśmiechnąłem się, już myślałem ze nie wejdzie a przecież jej obiecałem..

~~~~~Charlie~~~~~

Nie wiem co mi się stało. Ucieszyłem się gdy ją zobaczyłem , ale też przestraszyłem bo nie wiedziałem co jej powiedzieć. Dobrze że mam przyjaciela takiego jak Leo. Na niego zawsze mogę liczyć, zawsze mi pomaga w trudnych sytuacjach. Weszliśmy w końcu do tego pokoju. Dziewczyny już nie spały, rozmawiały o czymś. Leo podbiegł do Klaudii , pocaławał ją w policzek i przytulił co odwzajemniła. Spojrzałem się na Martyne patrzyła zdziwiona na swoją przyjaciółkę i na Leo , nie wiedziała co się dzieje. Pewnie jeszcze jej nie powiedziała co się jej dokładnie stało. Spojrzała się na mnie z tym swoim ślicznym uśmiechem. Podeszłem do niej i powiedziałem...
~~~~~~~~~~~~~~
Hej 😘 mam nadzieję że wam się spodoba 😘 Piszcie komentarze czy wam się podoba, czy chcecie żebym coś zmieniła itp. Każdy komentarz jest dla mnie ważny 😘, motywują mnie i to bardzo więc piszcie 😘 Dziękuje 😘